جراحی ترمیم تاندون کالکانئوس

جراحی ترمیم تاندون کالکانئوس

Calcaneus tendon repair

تکنولوژی جراحی

هدف این جراحی اصلاح آسیب دیدگی تاندون آشیل است.

آسیب تاندون آشیل یا تخریب کامل آن می تواند به واسطه ترومای مستقیم (مثل لهیدگی) یا استرس و فشار بسیار شدید (پریدن از ارتفاع) رخ دهد اما اغلب به دلیل استرس های چندگانه ی کوچک در طول یک دوره زمانی است که بطور کامل بهبود نیافته است.

شاید به علت خونرسانی نسبتا ضعیف به تاندون و سپس فشار مکانیکی بیش از حد  یا خم شدن به بالا یا باز شدن مچ باعث پارگی تاندون ضعیف شده می شود در بعضی موارد، گچ گرفتن مچ پا در حالت خميده اندیکاسیون دارد ولی جراحی روش موثر تری است.

 عوارض این روش عبارتند از: عفونت و خطرات عمومی که همراه با جراحی هستند.

 

مراحل جراحی ترمیم تاندون کالکانئوس

تکنیک های فراوانی برای جراحی ترمیم تاندون کالکانئوس توصیف شده اند.

  1. بیمار در وضعیت دمر (پرون) قرار می گیرد.
  2. تورنیکه به بالای ران پای آسیب دیده بسته می‌شود.
  3. با تیغ بیستوری 10 برش طولی خلفی به طول ۱۵-۱۰ سانتی متر یا برش S شکل ایجاد می شود که به بالای خط کفش منتهی میشود.
  4. عصب پشت ساق پا مشخص و کنار زده می‌شود و با گاز از آسیب آن جلوگیری می کنیم.
  5.  غلاف تاندونی بصورت متصل به بافتهای زیر جلدی برای به حداقل رساندن آسیب سیستم خونرسانی باقی می ماند محل جدا شدگی، تعیین می شود و بخیه غیر قابل جذب حلقوی تسکین دهنده فشار (شماره 1) در بالا و پایین محل جدا شدگی انجام می شود.
  6. محل آسیب با بخیه قابل جذب ترمیم می شود.
  7. اگر انتخابی باشد، با استفاده از جدا کننده تاندونی، تاندون شکمی پلانتاریس جدا شده و باز می شود و به عنوان پوشش و تقویت کننده ترمیم مورد استفاده قرار می گیرد.
  8. ممکن است نوارهای تاندون گاستروس نمیوس (به طول ۱۸cm) به سمت پایین تا بخش دورتر تاندون پاره شده یا بطور مستقیم به کالكونئوس متصل شود.
  9. سپس از گچ کوتاه ساق برای مچ خم شده، استفاده می شود.
  • تکنیک جلدی که ممکن است مشکلات بالقوه زخم را کاهش دهد از طریق ۴ برش کوچک داخلی و جانبی تاندون در  پایین محل آسیب انجام میشود. بخیه ترمیمی در تمام تاندون انجام می شود.
  • برای ترمیم تأخیری، ممکن است لازم باشد بافت جوشگاه (اسکار شده) بریده و خارج شود تا تاندون گاستروس نمیوس متحرک برای تقویت ترمیم مورد استفاده قرار گیرد.

 

اطلاعات جراحی

آماده سازی بیمار:

جوراب ضد آمبولی برای ساق پای سالم

بیهوشی :

بی حسی لوکال یا بیهوشی عمومی

پوزیشن :

پرون

  • بازو ها ممکن است روی  تخته های بازویی پد گذاری شده قرار گیرند و کمربند ایمنی روی اندام انتهایی سالم محکم می‌شود.
  • ویبریل و تورنیکه روی ساق پای آسیب دیده بسته می‌شود
  • و پلیت به پای سالم چسبانده می‌شود.

پرپ:

 پا را بالا نگه میداریم و از مچ شروع میکنیم و تا نوک انگشتان و تا زانو پرپ می کنیم.

درپ:

اندام انتهایی از بدن دور شده (ابداکسیون) و بالا برده می‌شود به صورتی که که پا به وسیله ی  آستین رول لوله ای پوشانده شود آستین رول لوله ای روی قسمت بالایی ران بسته می‌شود و حوله ی تا شده بصورت طولی در 3 لایه دور قسمت بالایی آستین رول پیچیده ومحکم می شود؛ شان دو قسمتی زیر ران قرار می‌گیرد، اندام انتهایی از درون شان پرفوره عبور داده می‌شود.

تجهیزات لازم برای این عمل جراحی:

  1. نگهدارنده ی ساق
  2. ساکشن
  3. ESU
  4. تورنیکه
  5. ترالی گچ
  6. ست پایه ارتوپدی
  7.  مته برقی
  8. سیم های کریشنر و پین های اشتین من
  9. ویبریل
  10. بانداژ اسمارچ
  11. بیستوری 10 و 15
  12. الکتروکوتر
  13. شست وشو دهنده ی ساکشن لاواژ ضربانی و نوک آن، مثل سیمپالس، میکرو وایر

به نظر شما دو ابزاری که در تصویر دوم علامت گذاری شده اند، نام و کاربردشون چیه؟

اگه از نظر ابزار شناسی اطلاعاتت کمه، پیشنهاد میکنیم حتما پیج اینستاگرام مارا فالو کنید و روزانه یک ابزار کاربردی یاد بگیرید.

اگه این مطلب دوست داشتی با دوستات به اشتراک بذار
اسکرول به بالا