مادر رگنار

سلام علیکم؛همراهان و رفقای خودمون 

امشب کنارتونیم با یه پست ترومایی نادر دیگه؛

قضیه از این قراره که طی یک حادثه اره به جای تنه درخت دست بیمار رو تیکه تیکه کرده.

و اما گزارش دقیق کیس:

بیمار خانم ۶۲ ساله ای بوده که تو این سن و سال دست به اره میشه و وسط کار دست راستش میلرزه و دست چپ رو به سه تیکه مساوی تقسیم میکنه (به عبارتی دستش قیمه قیمه میشه) 

همون طور که داخل عکس میبینید مچ دست و قسمت دیستال ساعد آسیب جدی دیدند.

برای درمان :

اول استخوان های دست رو از همون جایی که قطع شدند به همدیگه متصل کردند.

و به احتمال زیاد هم با توجه به سن بانوی گرامی از گرافت استخوانی جهت ترمیم سریع تر استفاده کردند.

در ادامه بازسازی عروق انجام شده که با توجه به اهمیتی که شریان ها همیشه داشتند اولویت با شریان ها بوده.

در آخر تاندون های فیکساتور و اکستنسور ترمیم شدند.

اما میرسیم به این نکته که بیمار نهایت چقدر دستش به دستش بند بوده و کی مرخص شده ؟!

مادربزرگ پست ما بعد از ۲۰ روز از بیمارستان مرخص شده.

و پین های قرار داده شده بعد از ۳ ماه خارج شدند.

البته خب مسلما با توجه به سن بیمار جوش خوردن کامل استخوان ها با تاخیر همراه بوده و حدود ۱۴ ماه طول کشیده.

اما

اما

به طور نسبی ۶ ماه بعد از شروع درمان مادربزرگ به طور حدودی تونسته با دستش کار کنه.

سوال: به نظر شما گلدن تایم این نوع پیوندها چقدر هست؟

منتظر نظرات شما هستیم.

تا پست ترومایی دیگه مادربزرگ و پدربزرگ های عزیزتون رو به شما و شما رو به خدای بزرگ میسپاریم.