گیر کردن لای در

سلام و شب به خیر به دوستای گل و عزیز مون

کیس امشب، حکایت از یه اتفاق دلخراش از آمپوتاسیون متاکارپ ها بعد از بسته شدن درِ سنگین و غول پیکر روی دست بیمار داره .

متأسفانه به دلیل گستردگی آسیب، انگشتا از هم جدا شدن و دیگه نمی تونن همدیگه رو ملاقات بفرماین.

کاشت مجدد و رگ سازی موفق در سطح متاکارپال، به طور کلی نمی تونه عملکرد قبلی رو برای دست شخص فراهم کنه.

دلیل اصلی همچین اتفاقایی، ایسکمی احتمالی در ماهیچه های ملتهب و بین استخوانی به دنبال آسیب مستقیم به عضلات یا انسداد جریان خون مورد نیاز ماهیچه های کوچیکه. ناحیه ی آسیب دیده هم وسیع، همراه با تخریب و شتک شدن عضلات داخلی، تاندون های خم کننده و راست کننده، مفاصل و ساختار های عصبی هستش.

روال بازسازی های چندگانه، نیازمند طی شدن پروسیجر ها و روال های طبیعی هستن.

نکته ی جالب هم اینه که در بازسازی کامل دست، انتظار بهبودی بیشتری نسبت به بازسازی متاکارپ ها وجود داره.

مراقب انگشتای خوشگل تون باشین و باهاشون مهربون باشین.