دیسککتومی و فیوژن گردنی قدامی

آناتومی

ستون فقرات از 24 استخوان متحرک به نام مهره تشکیل شده است.

بخش گردنی ستون فقرات، وزن سر شما را تحمل می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد که بتوانید سر خود را به سمت جلو، عقب و طرفین حرکت دهید و آن را 180 درجه بچرخانید.

بخش گردنی ستون فقرات شامل 7 استخوان است که از C1 تا C7 نام‌گذاری شده‌اند.

این مهره‌ها به وسیله دیسک که مانند ضربه‌گیر عمل کرده و از سایش مهره‌ها روی یکدیگر جلوگیری می‌کنند از هم جدا می‌شوند. حلقه خارجی دیسک، آنالوس نامیده می‌شود و یک بند فیبروزی دارد که بین بدنه هر مهره را به هم وصل می‌کند.

در مرکز هر دیسک یک ماده ژله‌ای شکل قرار دارد که به آن نوکلئوس گفته می‌شود.

در سطح هر دیسک یک جفت عصب از نخاع خارج شده که به صورت انشعابی به سمت قسمت‌های مختلف بدن می‌رود.

تکنولوژی جراحی دیسککتومی و فیوژن گردنی قدامی (ACDF)

فتق دیسک زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت ژله‌ای مرکز دیسک پاره شده و به سمت دیواره خارجی نشت می‌یابد، مشابه زمانی که مواد درون دونات های ژله‌ای از آنها بیرون می‌زند. ممکن است زمانی که مواد داخل دیسک به عصب‌های ستون فقرات رسیده و به آنها فشار وارد می‌کنند و فرد دچار گردن درد یا دست درد، بیحسی، احساس گزگز می شود.

دو درمان جراحی عمده برای بیماری دیسک گردنی وجود دارد:

1. برداشتن فشار از روی ریشه عصب و یا طناب نخاعی با استفاده از لامینکتومی و  دیسککتومی گردنی خلفی.
2. دیسککتومی و فیوژن گردنی قدامی.

دسترسی قدامی مزیت دسترسی به فضای دیسک بدون برداشتن لامینا را فراهم می آورد.

بعد از برداشتن دیسک، فضای آن با استخوان کنسلوس و کورتیکالی که معمولاً از ستیغ ایلیاک برداشته شده پر می شود.(فیوژن)

مراحل جراحی

دیسککتومی و فیوژن گردنی قدامی (ACDF)

1⃣ توسط تیغ بیستوری شماره10 در محاذات فضای دیسک و در امتداد لبه ی قدامی عضله SCM برش داده می‌شود و هموستاز با الکتروکوتر انجام می شود.

2⃣ مری،شریان کاروتید و تراشه از وسط کنار زده می شوند. پریوست قدامی اجسام مهره ای گردنی با جداکننده پریوست جدا می شود و یک نیدل اسپاین وارد فضای مهره ای می‌شود.

3⃣ برای تعیین سطح مهره ای، یک تصویر پرتو ایکس لترال از ناحیه ی گردن گرفته می شود.

4⃣ روی کرست ایلیاک برش داده می‌شود و گرافت استخوان توسط دریل هادسون و dowel cutter یا استئوتوم و چکش، برداشته می شود.

5⃣ تیغه های رترکتور خودکار کلووارد انتخاب شده، و رترکتور در محل قرار داده می شود.

6⃣ توسط تیغ شماره 15 روی دسته7، روی فضای دیسک برش داده می‌شود و ماده دیسک با رانژور هیپوفیز خارج شده و به عنوان نمونه به بخش پاتولوژی ارسال می شود.

7⃣ در مرحله ی بعد vertebral spreader ،داخل فضای مهره‌ ای قرار گرفته و به اندازه ی مناسب باز می شود. باقی مانده ی دیسک با کورت های کوچک زاویه دار و مستقیم برداشته می شود.

8⃣ عمق فضای بین مهره ای اندازه گیری می شود و محافظ دریل گردنی وارد فضا می گردد. سوراخی در داخل گاید که روی دریل هادسون قرار گرفته، ایجاد شده و دریل و گاید خارج می شوند.

9⃣ گرافت استخوانی را توسط دریل بادی یا رانژور، به ابعاد موردنظر درآورده و در محل دیسک قرار داده می شود. Vertebral spreader برداشته شده و موقعیت گرافت، بررسی می شود.

🔟 رترکتورها برداشته شده و زخم پس از شست و شو به صورت لایه لایه دوخته می شود.

اطلاعات جراحی

دیسککتومی و فیوژن گردنی قدامی (ACDF)

پوزیشن:

سوپاین با رول شانه و کمی چرخش سر به سمت مخالف قسمت آسیب دیده؛ هیپ بالا آورده می شود (جهت تهیه گرافت).

بیهوشی:

عمومی

پرپ پوست:

گردن و ستیغ ایلیاک

درپ:

درپ مربعی با شان های کوچک و سپس یک شان تیروئید

ملاحظات فنی:

تکنولوژیست جراحی باید برای پرتوایکس لترال جهت تعیین سطح دیسک آماده باشد.

مراقبت پس از جراحی:

تکنولوژیست جراحی باید استریل باقی بماند و نباید تا پیش از ترک اتاق توسط بیمار، میز اصلی وسایل و ترالی مایو را به هم بزند.

برای بیمار گردنبند طبی بسته می شود.

پیش آگهی:

بدون عوارض: بستری 3 تا 5 روزه در بیمارستان؛ بازگشت تدریجی به فعالیت های روزانه؛ پیش آگهی خوب

با عوارض: عفونت زخم و آسیب ریشه ی عصب