پرورش قارچ

سلام بر همه ی رفقا 
حال تون چطوره ؟
امشب با یه کیس شیطون بلا اومدیم سراغ تون

داستان از این قراره یه روز یه خانم مراجعه می کنه به هاسپیتال، در حالی که یه عفونت قارچی کشنده روی صورت(توی صورتش) وجود داشته و کار رو به نکروز بسیار گسترده و ناجور پوست صورت کشونده(نامرد باعث شده تیم جراحی یه فلپ آزاد و بسیار گُنده از ران این خانم بردارن)

ماکرومایکوز، یه عفونت قارچی تهاجمی و البته بسیار نادره که توسط یه قارچ بی وجدان از خانواده ی بی فرهنگ و فرصت طلب به نام ماکوراسی به وجود میاد.درصد کشندگی این نوع عفونت قبلا(قبلا یعنی حوالی سال ۱۹۶۰ ) ۱۰۰ بوده ولی بعد از معرفی و عرضه ی داروی آمفی تریسین، تا امروز شاهد کاهش چشمگیرش از درصد ۹۰ به ۳۰ بودیم.

ماکرومایکوز، عارضه ایه که در طی ابتلا بهش، یه بافت نکروزی به علت مورد حمله قرار گرفتن عروق خونی و ترومبوز های متعاقبش، با میزان پیشرفت بسیار سریعی به منصه ی حضور، عه ببخشین ظهور می رسه(چقد باکلاس)

کلید اصلی درمان این عارضه، دبریدمان سریع و با دقته؛ به همراه مصرف دوز بالایی از داروهای ضدقارچی وریدی.

تازه یه چیز دیگه بگم بهتون، این سرکار خانم، مبتلا به دیابت کنترل نشده هم بوده که دیگه یه باره توجهات رو به خودش جلب می کنه

وقتی میاد بیمارستان، سریع شروع می کنن به بیوپسی گرفتن از بافت پوست صورتش، بعد رفتن سراغ جراحی اونم اگزنتریشن(که ان شاءالله می دونین چیه )اوربیت چپ و همچنین دبریدمان ضخیم پوست سمت چپ صورتش.
در حین جراحی، پریوست برای واحد پاتولوژی فرستاده می شه تا ببینن آقا قارچه استخوان رو هم درگیر کرده یا نه(که خدا رو شکر این کار رو نکرده بوده).
بعد از این ماجرا میان و یه فلپ آزاد و بزرگ از پوست ناحیه ی قدامی-طرفی ران این خانم بر می دارن که ابعادش ۱۶* ۲۲ سانتی متر بوده.
آخرشم فلپ رو با شریان تمپورال آناستوموز می کنن.

دوستای خوشگلم، درسته قارچ خیلی خوشمزه و دوست داشتنیه ولی نه هر قارچی…
پس گول اسم و ظاهر هر چیزی رو نخوریم(دیگه منم فیلسوف و عارف شدم این روزا مثل مولانا از تمثیل استفاده می کنم)

مواظب خودتون باشین